Hodowla Basset Hound
bez psa
dom pewnie byłby czystrzy,
portfel pełny
ale serce puste...
do sercaprzytul psa
Jestem Dominika i miłością do bassetów zapałałam jak tylko pierwszy raz przeroczyłam próg domu mojego (wtedy) chłopaka a obecnie męża Tomka. Lorcia skradła moje serce jednym bassecim spojrzeniem. Zamieszkaliśmy razem i zanim na świecie pojawiła się nasza córka Małgosia w naszym domu zamieszkała kolejna bassetka Stówcia. Pół roku później dołączył Dimuś. Złapałam bakcyla jeżdżenia na wystawy. Proszę sobie wyobrazić te wyprawy, dwa bassety, wózek z dzieciem a potem jeszcze w bonusie ja z "dużym brzuchem". Na świecie pojawił się nasz syn Wituś, psiaki miały ukończone Championaty, doszłam do wniosku, że pora na kolejny krok w hodowli - szczenięta. I tak w lipcu 2013 w naszym domu zaroiło się od bassecich maluchów. Jak patrzę na to wszystko z perspetywy czasu to zastanawiam się skąd ja miałam na to wszystko siłę ;).
Jako, że życie zawsze pisze swoje scenariusze, które nie do końca pokrywają się z naszymi planami Stówa po urodzeniu pierwszego i zarazem ostatniego miotu ze względu na jej zdrowie została wysterylizowana. Czas płynął dzieci rosły, bassety również i to zdecydowanie za szybko. Niespodziewanie w wieku niespełna 9 lat odszedł Dima, pokonany przez skręt żołądka. Dwa lata później pożegnaliśmy Stówcię i na krótką chwilę dom stał się pusty. Co było wręcz nie do zniesienia postanowiliśmy to zmienić, tym bardziej, że zupełnie przypadkowo trafiliśmy na zdjęcię Chelli. Przyzwyczajeni do mieszkania z dorosłymi, ba nawet starszymi psami, odwykliśmy od chaosu, który wnosi w życie szczenię ale cóż to był za cudowny chaos. I tak wróciliśmy do korzeni, do wystaw, do planów hodowlanych, które przy odrobinie szczęścia mamy nadzieję przyniosą spodziewane efekty.